ผลของพระวิญญาณ

 

ก. ความหมาย

                “ผล” ในที่นี้เป็นผลแบบ “ผลไม้” ซึ่งเกิดขึ้นจากต้นที่เจริญเติบโตสมบูรณ์แล้ว ดังนั้น “ผลของพระวิญญาณ” จึงหมายถึง สิ่งที่เกิดขึ้นจากการทำงานของพระวิญญาณในชีวิตของผู้เชื่อ ซึ่งภาษาศาสนศาสตร์เรียกว่า “การชำระให้บริสุทธิ์” เป็นงานที่พระวิญญาณที่ทำร่วมกับเราตลอดชีวิตของเรา เพื่อเปลี่ยนแปลงชีวิตของเราให้เป็นเหมือนพระเยซูคริสต์

                ดังนั้นถ้าเราอยากจะเข้าใจลักษณะของคนที่มีผลของพระวิญญาณอย่างสมบูรณ์ เราสามารถศึกษาได้จากชีวิตของพระเยซู เพราะพระองค์เป็นผลแรกของผู้เชื่อทุกคน

ข. ความสำคัญ

                คริสเตียนเพนเตคอสมักจะสนใจเกี่ยวกับของประทานมากกว่าผลของพระวิญญาณ แต่ความจริงแล้วของประทานและผลของพระวิญญาณก็มีความสำคัญมากพอๆกัน ในขณะที่เราสนใจเรื่องของประทาน เราก็ควรจะสนใจเรื่องผลของพระวิญญาณด้วย เพราะเมื่อมีการพิพากษาพระเจ้าก็ไม่ได้วัดจากของประทานมากเท่ากับการดูจากผลพระวิญญาณที่เกิดขึ้นในชีวิตของเรา (มธ.7:21-23)

                ยอห์น 15:1-17 พระเยซูคริสต์ได้กล่าวอย่างชัดเจนว่า พระเจ้าทรงเรียกเรามาเพื่อให้ “เกิดผล” ถ้าเราอ่านให้ครบทั้งตอน เราจะพบว่า “ผล” ที่พระเยซูคริสต์ทรงกล่าวถึงนี้คือ การประพฤติตามบัญญัติพระคริสต์และยึดมั่นในความรักของพระองค์ ดูเหมือนว่าพระเยซูคริสต์จะเน้น “ความรัก” ซึ่งเป็นผลแรกของผลพระวิญญาณมาก ซึ่ง “ผล” ในที่นี้ก็น่าจะหมายถึง “ผลของพระวิญญาณ” มากกว่าที่จะหมายถึง การนำคนมาเชื่อหรือความสำเร็จในการทำงานรับใช้

                กาลาเทีย 5:19-23 ถ้าเราไม่มีผลของวิญญาณ ชีวิตเราก็จะเต็มไปด้วยผลของเนื้อหนัง 2 โครินธ์ 5:17 กล่าวว่าถ้าเราอยู่ในพระเยซูคริสต์ผลเนื้อหนังก็จะต้องล่วงไป และจะเกิดผลใหม่คือผลของพระวิญญาณในชีวิตของเรา

ภาพรวมของผลพระวิญญาณ

ผลของพระวิญญาณ	ของประทานของพระวิญญาณ
เพื่อสำแดงคุณลักษณะฝ่ายพระคุณของพระวิญญาณ	เพื่อสำแดงฤทธิ์อำนาจของพระวิญญาณ
เพื่อสำแดงพระฉายและพระสิริของพระเจ้า	เพื่อการปรนนิบัติรับใช้ที่เกิดผลมาก
เป็นพระราชกิจที่พระวิญญาณกระทำในเรา	เป็นพระราชกิจที่พระวิญญาณกระทำผ่านเรา
เพื่อให้ปรากฏสม่ำเสมอในชีวิตผู้เชื่อ	เพื่อสำแดงออกเมื่อพระวิญญาณต้องการ
มีการพัฒนาให้สมบูรณ์ขึ้นตลอดเวลา	มีการพัฒนาให้สมบูรณ์ขึ้นตลอดเวลา
เพื่อประโยชน์ส่วนบุคคล	เพื่อประโยชน์ของคริสตจักร
รับได้ด้วยการติดสนิทกับพระเจ้า	รับได้ด้วยความเชื่อ
ทุกคนสามารถรับได้ทั้งหมด	ทุกคนได้รับ แต่ไม่มีใครรับได้ทุกอย่าง

ข้อสังเกตเกี่ยวกับผลของพระวิญญาณ

1)              คำว่า “ผล” เป็นเอกพจน์ มีเพียงผลเดียว เป็นผลรวม (เหมือนผลสัปรสหรือน้อยหน่า) มีหลายลักษณะพร้อมกัน (กท.5:22-23 = 9 ประการ)

2)              ผลของพระวิญญาณ เหมือนพระลักษณะเชิงคุณธรรมของพระเจ้า ผลจึงเป็นธรรมชาติที่จะต้องเกิดขึ้นในลูกของพระเจ้า แต่จะสมบูรณ์และชัดเจน(เกิดผลมาก) ในบุคคลที่ติดสนิทกับพระคริสต์และรับการลิดแขนงอย่างดี (ดู ยน.15:1f.)

3)              ผล ไม่ใช่เป็น “ผลงาน” แต่เป็น “บุคลิกลักษณะชีวิต”

4)              เราจะเกิดผลได้โดย การติดสนิทกับพระคริสต์ (ยน.15:1-17) คือ ยึดมั่นในความรักพระคริสต์(9) ยึดมั่นและปฏิบัติตามพระวจนะ(7,10)

5)              ความรักเป็นผลแรก (ยน.15:12 ดู 1คร.13:1-3,13)

 

ความหมายของผลแต่ละอย่าง

4.1 ภาพรวม

 

ความรัก ความปลาบปลื้มใจ สันติสุข	ขึ้นอยู่กับ/ต่อพระเจ้า
ความอดกลั้นใจ ความปราณี ความดี	ขึ้นอยู่กับ/ต่อสังคม
ความสัตย์ซื่อ ความสุภาพอ่อนน้อม การรู้จักบังคับตน	ขึ้นอยู่กับ/ต่อตนเอง

 

4.2 ความหมายของผลแต่ละอย่าง

1) ความรัก(agape) ความรักถูกเขียนลงเป็นประการแรกเพราะ เป็นผลที่ใหญ่ที่สุด เมื่อเรามีความรักสิ่งอื่นๆก็จะตามมา(1คร.13:13) ความรักเป็นข้อพิสูจน์ว่าใครเป็นลูกของพระเจ้า(1ยน.4:8) ในคำสอนของอัครทูตเปาโลใน รม.8:28,31,37 ได้เน้น 3 จุดเกี่ยวกับความรักของพระเจ้าคือ (1)พระเจ้าทรงส่งพระบุตรลงมาสิ้นพระชนม์บนกางเขนเพราะทรงรักมนุษย์ (2)พระเจ้าทรงเรียกคนที่พระองค์ทรงเลือกสรรไว้แล้วด้วยความรัก (3)ความรักของพระเจ้านั้นมั่งคงชั่วนิรัดร์ไม่มีวันสิ้นสุด ส่วนลักษณะของความรักที่สมบูรณ์แบบท่านได้สอนอยู่ใน 1คร.13:4-7 รักที่ต้องทิ้งนิสัยที่ไม่ดี ทำในสิ่งที่ดีต่อคนอื่น และทนต่อความบกพร่องของเขา

2) ความปลาบปลื้มใจ(chara) หมายถึง ความยินดีที่เกิดขึ้นภายในจิตใจ เกิดขึ้นได้จากการที่เราติดสนิทกับพระคริสต์(ยน.15:11) เป็นสิ่งที่ไม่ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ แต่ขึ้นอยู่กับความรู้ที่แน่ชัดจากประสบการณ์ว่าพระเจ้าทรงควบคุมอยู่เหนือสถานการณ์ทุกอย่าง (รม.8:28) ทำให้สถานการณ์เหล่านั้นเป็นผลดีต่อเราในที่สุด

3) สันติสุข(eirene) หมายถึง ความสุขสงบ ความมั่นคงในจิตใจ ที่เกิดขึ้นจากการคืนดีกับพระเจ้า สิ่งที่ตรงกันข้ามกับสันติสุขคือ ความกังวลวุ่นวาย ความขัดแย้งทั้งต่อตนเองหรือกับผู้อื่น (ฟป.4:7) สันติสุข ขึ้นอยู่กับความไว้วางใจที่เรามีต่อพระเจ้า และมอบปัญหาทุกอย่างไว้ในพระองค์ ขอให้สังเกตุว่า สันติสุขเป็นคำทักทายที่เปาโลมักเขียนในจดหมายฝากของท่านเสมอคู่กับคำว่า “พระคุณ”

4) ความอดกลั้นใจ(makrothymia) หมายถึง การควบคุมตนเองจากการกระตุ้นเร้าของอารมณ์โกรธ โมโห หรือความเกลียดชัง คำนี้มีรากศัพท์เดียวกับคำว่า “อดทน” (2คร.6:6 คส.1:11;3:12) ดูตัวอย่างของพระเยซูเมื่อทรงถูกเยาะเย้ยในระหว่างการพิพากษาและการตรึงบนกางเขน เราจะสังเกตุเห็นว่า ความกดดันหรือความบีบคั้นภายนอกไม่มีอิทธิพลต่อจิตใจของพระองค์เลย พระองค์ยังคงตอบโต้พวกเขาอย่างถูกต้องเสมอ

5) ความปราณี(chrestotes) หมายถึง การเมตตากรุณาต่อผู้อื่นในสิ่งที่ดี  เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเรามีความรักของพระเจ้าในชีวิต เป็นลักษณะเดียวกันกับการที่พระเยซูทรงลงมารับโทษแทนเรา ซึ่งเป็นเพราะความกรุณาของพระองค์ที่มีต่อเรา (รม.2:4 อฟ.2:7)

6) ความดี(agathoyne) หมายถึง ความเป็นคนมีน้ำใจ มีใจกว้าง มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ สำแดงความรักต่อผู้อื่น ช่วยเหลือผู้อื่น เป็นคนที่อยู่ในการประพฤติที่ถูกต้องเสมอ เป็นลักษณะของการแสดงออกภายนอกมากกว่าความปราณีที่อยู่ในใจ

7) ความสัตย์ซื่อ(pistis) หมายถึง การเป็นคนที่ไว้ใจได้ เชื่อถือได้ มีความรับผิดชอบสูง (ลก.16:10-12) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฐานะที่เราเป็นผู้อารักขาของพระเจ้า หรือเป็นคนต้นเรือนของพระเจ้า เราจะต้องสัตย์ซื่อในเรื่องเวลา การเงิน ความสามารถและของประทานของเรา ที่จะใช้ให้เกิดประโยชน์ในอาณาจักรของพระเจ้า ซึ่งพระเจ้าจะต้องพิพากษาเราเมื่อวันสุดท้ายมาถึง

8) ความสุภาพอ่อนน้อม(prautes) หมายถึง การถ่อมใจ เห็นคนอื่นดีกว่าตน นอบน้อมต่อพระเจ้า หรือน้อมใจต่อพระวจนะของพระองค์(ยก.1:21) สิ่งนี้สามารถเกิดขึ้นได้ เมื่อเรามองเห็นคุณค่าของผู้อื่น มองคนด้วยสายตาของพระเจ้า (กท.6:1 2ทธ.2:25)

9) การรู้จักบังคับตน(enkrateia) เป็นคำนามที่ใช้เพียง 3 ครั้งในพระคัมภีร์ (กจ.24:25, 2ปต.1:6) หมายถึง ความอดกลั้นต่อกิเลสตัณหาและความต้องการของเนื้อหนังหรือธรรมชาติบาปของตนเอง เป็นความสามารถในการควบคุมความต้องการธรรมชาติเหล่านี้ให้อยู่ในทางที่เหมาะสม และมีการแสดงออกหรือตอบสนองอย่างถูกต้องตามทำนองคลองธรรม

 

………………………………………………………..